پیشنهاد برای سفر یکروزه در آخرین روزهای تابستان

آخرین روزهای تابستان هم ملتفت شدن تردد هستند و کم کم به موعد انفصال پاییز و روزهای بازگشایی مدارس نزدیک تر می شویم. ظهر چه خوب است که ولو کودک مدرسه علمیه علمیه ای دارید سابق از شروع مدارس او را به سفری یک روزه ببرید تا با خوشی و آمادگی بیشتر مکتب علمیه را اول کند.

۴- کویر مرنجاب جاده ابریشم، این نامی‌ترین شاه‌راه تاریخ، چنانچه نه با ایران، که بدون ایران هیچ‌گونه معنی و مفهومی ندارد. کاروانسرای مرنجاب،قصر بهرام، آبادی نمک، سرخه و چندین کاروانسرای دیگر سر پشه دره این مسیر است. از زمان اشکانیان تا سده کنونی که غُرِش کشتی، ردیف و هواپیما سکوت پر رمز و راز عالم اساطیری را داخل هم شکست، این طریقه اهمیتی به‌سزا در ردوبدل کردن کالا و مرجع میان مردمان گیتی روزگار داشت. ایران زمین، با تمام پیشینه شکوهمندش تو مرکز این جهان‌راه جای داشت.

۵- جنگل ارفع ده شاید هر کدام از ما بارها مسیر سوادکوه را به سمت ساری رفته باشیم و به‌ جز خدک «ورسک‌» جاذبه‌های دیگر نزاکت مال را ندیده باشیم؛ اما ار کمی بیشتر چشم بگردانیم از همان مسیر اصلی اتوبان و آگاه گشتن حرکت نیز زیبایی‌های بسیاری را خواهیم دید. داخل همان مسیر اصلی جاده‌ی سوادکوه‌ باب استان مازندران، کمی دورتر از فیروزکوه‌، ار کمی به سمت صواب سهی نگاه کنید، مسیری آبی به‌شکل «دم طاووس» دیده می‌شود که با رنگ‌های زیبایی به سمت رودخانه پخش شده است. ار کمی پیاده‌روی کنید می‌توانید به بالای طرفه العین هم بروید، اینجا «شور آب» است‌، ار کمی از طعم محلول ذوب خوی بزاق را بچشید، متوجه انتخاب این نام برایش می‌شوید.اینجا تاریخ حرف‌های بسیاری برای لیچار بافتن دارد. بعد از این‌که ۲۰۰ کیلومتر از تهران چرخه شوید، تو سمت چپ جاده، یک تابلو شما را به سمت روستای «ارفعده» راهنمایی می‌کند. هیچ تابلویی درون روستا نیستی ندارد تا بتوانی صراط چشمه‌ی «پراو» را داخل پیش بگیرید. یکی از اهالی می‌گوید تا چشمه، جگرسفید کیلومتر نهج است. در بالای ده، یک دو راهی نیست دارد که سمت راست طرفه العین به چشمه و سمت چپ به ارتفاعات «ارفع کوه» می‌رسد. درون مسیر چشمه،‌ کم‌کم منطقه‌ی نیمه‌جنگلی، به بیشه تبدیل می‌شود. اینجا به‌جز درخت‌ و زیبایی چیز دیگری دیده نمی‌شود، اینجا منطقه‌ی بکری است که هنوز ید ارتباط تخریب‌کننده‌ی بشر به نزاکت مال نرسیده است. هیچ زباله‌ای سر پشه دره راه ریخته نشده، لیک زخم کنده‌شده‌ی یادگاری‌ها بر تنه‌ی درختان چهره‌ی بدی از مهمانان قبلی جنگلی باقی گذاشته است.