تاریخچه حفره علیصدر باب همدان

غار علیصدر یکی از بی نظیرترین و نیکو منظره ترین غارهای طبیعی کارآزموده قایقرانی گیتی روزگار است که دروازه اندر روستای علیصدر از حومه بخش غبرا جدا تپه ولایت و دهستان کبودراهنگ و 75 کیلومتری یسار غربی شهر همدان؛ به طول جغرافیایی 48 پله و 18 دقیقه و حرف 35 مکانت و 18 دقیقه و رفعت 1900 متر از سطح دریا حقیقت شده است.

در بدو ورود مغبچه تماشاچی رسوبات کربنات کلسیم سر پشه دره سقف و دیواره های محدوده وسیعی از مغاره علیصدر هستیم، این رسوبات گویای این هستند که تو گذشته باب محدوده حفره علیصدر نیز عصیر حل وجود داشته است. اوج فعلی ماء مایع شیره درون شکفت علیصدر تو حدود ۵۰ متر پایین تر از این محدوده است. ارتفاع آب غار علی رئیس آغوش همدان مدخل سرپوش قسمتهای مختلف نزاکت مال از پوچ تا ۱۴ متر داخل نوسان است. تمامی کانال های مغاره علیصدر دروازه اندر همدان هنوز کشف نشده ولیک در برخی از کانال های زاغه ۱۰ الی۱۱ کیلومتر پیشروی شده است؛ به طور رسمی متوجه شدن حاضر۲۱۰۰متر مسیر آبی از طول حفره شناسایی شده که ارتفاعی بین ۱ تا ۳۵ متر، گفته شرح ۲ تا ۱۵ متر و عمق ۱ تا ۱۷ متر دارد. برای بازدید از سوراخ علیصدر درب همدان عقب از طی مسیر شایسته قایقرانی، مسیر نسبتا طولانی درون خشکی طی می شود و خلف از لمحه دوباره هواخوری جولان با قایق استمرار می یابد. از ۱۴ کیلومتر مسیر کشف شده، ۴ کیلومتر از معابر که با پرژکتور فروغ شعاع و تاریکی پردازی شده اند مورد بازدید روش می گیرند.

بر بنیاد رده بندی حرارتی عصیر حل غار علی رئیس آغوش جزو عرق های سرد (حدودا ۱۲ درجه) محسوب می شود. همچنین فاقد بو و مزه خاص است، رنگ لمحه آبی کم نقش و بسیار مبهم است به طوری که حتی دروازه اندر نقاطی با عمق ماء مایع شیره غار علیصدر ۵ متر بستر حین در ضیاء معمولی و با چشم غیر مسلح به خوبی مجرب رویت است.

طبق آزمایشات آب جزو عصیر حل های بی کربناته کلسیک سبک دارای pH اسیدیسیته نزدیک به خنثی می باشد همچنین به دلیل وجود املاح آهکی غیر کارآزموده شرب و از لحاظ میکروبی نیز چرک آلود و درون نتیجه فاقد هر رقم حیات جانوری می باشد. هوای باطن غار علی پیشوا همدان سبک، تمیز، عاری از خاک و گور و کاملا ساکن است به طوری که چنانچه شمعی در آن محسوس کنند هیچ هنجار حرکتی در شعله موم جرقه زا دیده نمی شود.

 

 

 

موفقیت عبدالله حاجیلو مدخل سرپوش توسعه و معرفی کهف تا بحدی بود که والی و رعیت را نیز برای بازدید از غار مدخل سرپوش ۵ مهرماه ۱۳۵۵ ترغیب کرد که طی لمحه مقرر شد جمع و منها بر بستگی برق سراسری به علیصدر و روستاهای گرداگرد و آسفالت راههای دسترسی به مغار علیصدر، قرابت تناسب به ایجاد مهمانسرای جهانگردی درب ده علیصدر مبادرت شود.